جلوگیری از عفونت در مورد سرطان کودک
به خاطر داشته باشید که بازی با دوستان ، حضور در مدرسه و سایر فعالیت های روزمره ، مانند ورزش ، قسمت بزرگی از زندگی فرزند شما است. اینکه کودک شما پس از شیمی درمانی چه زود باید این فعالیت ها را از سر بگیرد ، باید با پزشک کودک در میان گذاشته شود.
طی چند صفحه بعدی ، مراحلی وجود دارد که باید برای کاهش خطر ابتلا به عفونت در کودک خود انجام دهید:
فرزندتان را تشویق کنید که مرتباً دست هایش را بشویید تا از انتشار میکروب از یک شخص به شخص دیگر جلوگیری کند. شما و سایر اعضای خانواده نیز باید مرتباً دستان خود را بشویید. شستن دست مهمترین راه جلوگیری از عفونت است. اگر آب و صابون در دسترس نیست ، می توانید از ضد عفونی کننده دست استفاده کنید.
فرزندتان را تشویق کنید که از فنجان ، ظروف غذا یا مسواک استفاده شده توسط دیگران استفاده نکند.
مراقبت مناسب از دهان را تشویق کنید. از کودک خود بخواهید بعد از بیدار شدن از خواب صبح ، قبل از خواب شب و بعد از خوردن وعده های غذایی ، مسواک خود را با مسواک نرم مسواک بزند.
به کودک خود کمک کنید تا از تماس با سایر کودکان و بزرگسالان مبتلا به عفونت هایی مانند سرماخوردگی ، اسهال ، آنفولانزا ، آبله مرغان یا زونا جلوگیری کند.
کودک شما در حین درمان نباید هیچ واکسن ویروس زنده مانند فلج اطفال یا اوریون ، واکسن سرخک ، سرخچه (MMR) یا واریسلا (واکسن آبله مرغان) را دریافت کند. واکسن های زنده می توانند باعث بیماری شوند ، زیرا بدن کودک شما نمی تواند از شر ویروس ها خلاص شود. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی کودک شما باید در مورد واکسیناسیون و مواردی که دریافت آن بی خطر است راهنمایی کند. برای داشتن امنیت ، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی کودک خود در مورد واکسیناسیون هایی که سایر کودکان یا اعضای خانواده شما باید انجام دهند صحبت کنید.
مهم است که کودک شما سالانه واکسن آنفولانزا دریافت کند ، همانطور که تماس نزدیک وی از جمله اعضای دیگر خانواده نزدیک شما نیز باید انجام شود. حتما واکسن آنفلوانزای فصلی را بخواهید نه واکسن آنفلوانزای اسپری بینی. واکسن آنفلوانزا از ویروسهای غیرفعال (از بین رفته) و واکسنهای اسپری بینی از ویروسهای زنده تشکیل شده است. تزریق آنفولانزا برای کسانی که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند ایمن تر است.
قبل از بردن کودک به دندانپزشک با پزشک خود صحبت کنید
